بیمارستان دامپزشکی درین

بیماری تریکوموناس

بیمارستان دامپزشکی درین, [۰۵.۰۳.۱۷ ۲۳:۰۹]
تریکوموناس(خوره کبوتر)، یکی از شایع ترین بیمار های کبوتران است و تقریبا ۸۰ درصد کبوتران با آن دست وپنجه نرم می کنند. ارگانیسم این بیماری مربوط به تک یاخته ای های میکروسکوپیک تاژک دار می باشد. این بیماری بیشتر در هوای گرم و یا در طول دوره گرما اتفاق می افتد. کبوتران بزرگتر حامل این بیماری(تریکوموناد) به صورت متغییر می باشند و شاید هیچگونه علامتی نشان ندهند و در زمان ایجاد استرس ها(شامل بیماری ها، هجمه انگلی و یا باروری) با تکثیر این تک یاخته ها، بیماری خود را نشان می دهددر دهان .مری. حاق و چینه دان زندگی می کند ایجاد ضایعات نکروتیک می کند ۸۰-۹۰%کبوترها به ان الوده اند

این تریکوموناس برای جوجه کبوترها بیماری زاست در الودگی شدید سبب مرگ و میر می شود در الودگی شدید مایع سبز رنگی که حاوی انگل است در دهان دیده میشود

راه معمول انتقال بیماری , از طریق تماس پرنده سالم با تشحات دهان و مدفوع پرنده بیمار است.

این تک یاخته از نظر قدرت بیماریزایی دارای انواع مختلفی می باشد و می تواند طیف وسیعی از عوارض گوارشی و تلفات را باعث شود. هنگامی که قدرت بیماریزایی سویه انگل کم باشد. و یا پرنده از سلامت کافی و شرایط نگهداری خوب , بهره مند باشد. عوارض بالینی مشخصی به جز حالت تهوع , کم اشتهایی , لاغر شدن تدریجی , ژولیدگی پرها و بوی بد دهان مشاهده نمی شود. در صورتی که قدرت بیماریزایی انگل زیاد و یا پرنده ضعیف باشد , علاوه بر عوارض قبلی , کانون های نکروتیک (چرکی) متعددی به رنگ سفید مایل به زرد با قطری بین ۱ تا ۱۰ میلی متر در نقاط مختلف مخاط دهان یا مری و چینه دان قابل مشاهده است که دارای بوی زننده ای می باشد و یا سوآپ قابل کندن است. در برخی از موارد پیشرفته بیماری , اسهال نیز دیده می شود. اگر سویه انگل فوق العاده حاد باشد و یا پرنده ضعف شدید داشته باشد ,امکان دارد که پرنده بدون بروز هیچ گونه علائمی از بین برود. معمولاً در پرندگان جوان خصوصاً جوجه هایی که والدینشان غذا دریافت می کنند , بیماریزا تر و کشنده تر است.

بسته به شدت بیماری , به هنگام کالبدگشایی عوارض مختلفی به چشم می خورد. این عوارض شامل لاغری لاشه, پالاک های چرکی سفید مایل به زرد (نکروتیک) در محوطه دهان و مری و چینه دان , تجمع مایعات غلیظ و بدبو در داخل چینه دان و بالاخره به ندرت کانون های نکروزی زردرنگ در سطح کبد می باشند.

انتقال از کبوتر به کبوتر دیگر مستقیم است از مادر به جوجه پس از خروج از تخم برای طیور دیگر مثل بوقلمون و ماکیان شاید از راه الودگی اب صورت گیرد

تشخیص سریع با تهیه لام مستقیم از ضایعات نکروتیک داخل دهان و یا ترشحات داخل چینه دان و مشاهده انگل در زیر میکرسکوپ امکان پذیر است. این انگل به صورت تک یاخته ای ناژک دار متحرک است. هم چنین جهت دیدن بهتر انگل , می توان از ترشحات داخل دهان یا چینه دان گسترش تهیه کرد و با رنگ آمیزی گیمسا آن را مورد مطالعه قرار داد.

پیشگیری با رعایت اصول بهداشتی و آزمایش کردن پرنده های تازه خریداری شده (از نظر پاک بودن از انگل) امکان پذیراست.

به محض مبتلا شدن جوجه و دیدن علائم اولیه در صورت امکان آن را از گله جدا کنید. موارد زیر می توان در حفاظت و جلوگیری از این بیماری جلوگیری کند:

– رعایت کامل بهداشت.

– در صورت وارد کردن پرنده جدید به گله باید آن پرنده ۳۰ روز در قرنطینه باشد.

– عدم استفده از آب مانده و استفاده از آب تازه. بیمارستان دامپزشکی شبانه روزی درین
آدرس:بزرگراه رسالت بین چهارراه سرسبز و خیابان مدائن پلاک ۵۸۴ شماره تماس :۷۷۱۳۰۵۴۰. ۷۷۱۳۰۵۴۱..

دیدگاه ها بسته شده است